Poeme : Monde Iréel

Tu es la lumiere de mes nuit
Tu es la premier de mes envie
Dans mse reve je te possede
Je te touche je teffleure et tu maide

Et quand arrive la fin
Je ne veut plus de rien
Je ne veut que personne ne me vois
Et tu es la cause de tout cela

Pourtant tu es mon destin
Et je tattenderais jusqua la fin
Je vais continuer a rever
A esperer que tu vienne me chercher

Et quand le soleil se couche enfin
Je vais métendre pour attendre
Que tu arrive enfin
Que nous puissions nous détendre
Seulement tout les deux

Dans un monde iréel
Dans un monde éternel
Celui du reve
Celui de la treve

ty ε la lymjəʁə də mε nɥi
ty ε la pʁəmje də mεz- ɑ̃vi
dɑ̃ msə ʁəvə ʒə tə pɔsədə
ʒə tə tuʃə ʒə teflœʁə e ty mεdə

e kɑ̃t- aʁivə la fɛ̃
ʒə nə vø plys də ʁjɛ̃
ʒə nə vø kə pεʁsɔnə nə mə vwa
e ty ε la kozə də tu səla

puʁtɑ̃ ty ε mɔ̃ dεstɛ̃
e ʒə tatɑ̃dəʁε ʒyska la fɛ̃
ʒə vε kɔ̃tinɥe a ʁəve
a εspəʁe kə ty vjεnə mə ʃεʁʃe

e kɑ̃ lə sɔlεj sə kuʃə ɑ̃fɛ̃
ʒə vε metɑ̃dʁə puʁ atɑ̃dʁə
kə ty aʁivə ɑ̃fɛ̃
kə nu pɥisjɔ̃ nu detɑ̃dʁə
sələmɑ̃ tu lε dø

dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də iʁeεl
dɑ̃z- œ̃ mɔ̃də etεʁnεl
səlɥi dy ʁəvə
səlɥi də la tʁəvə