Poeme : Bizarre Présence

L ’ être n ’ est plus
De l ’ intime subsiste
Aux espaces épars
Tombe de l ’ oubli.

D ’ absence d ’ exister
Une faille de vertige
De l ’ essence de vie
Souvenirs se meuvent.

D ’ intangible réactivation
Une étreinte à combler
Une entreprise de durée
Éclipse le vrai vivant.

Le passé se « mutile »
Et l ’ écriture la fixe.

lεtʁə nε plys
də lɛ̃timə sybzistə
oz- εspasəz- epaʁ
tɔ̃bə də lubli.

dabsɑ̃sə dεɡziste
ynə fajə də vεʁtiʒə
də lesɑ̃sə də vi
suvəniʁ sə məve.

dɛ̃tɑ̃ʒiblə ʁeaktivasjɔ̃
ynə etʁɛ̃tə a kɔ̃ble
ynə ɑ̃tʁəpʁizə də dyʁe
eklipsə lə vʁε vivɑ̃.

lə pase sə « mytilə »
e lekʁityʁə la fiksə.