Poeme : De Vie Hautaine

Vie s ’ émaille de drames
Et vous laisse sur le flanc
Il faudra retenir tout souffle
Quand viendra l ’ apparition.

Il émanait d ’ elle une grâce
De Princesse de conte de fées
Un délicieux sourire de la terre
Pour libérer toute sa douleur.

vi semajə də dʁamə
e vu lεsə syʁ lə flɑ̃k
il fodʁa ʁətəniʁ tu suflə
kɑ̃ vjɛ̃dʁa lapaʁisjɔ̃.

il emanε dεllə ynə ɡʁasə
də pʁɛ̃sεsə də kɔ̃tə də fe
œ̃ delisjø suʁiʁə də la teʁə
puʁ libeʁe tutə sa dulœʁ.