Poeme : L’amour Hante

Visage de rêve
Quitte l ’ habitacle
Mirage de journée
Hante long passé.

Le cœur se vide
L ’ absente sourit
L ’ oubli se pleure
Douleur s ’ enflamme.

Le plaisir vacille
Tombe un arbre.

vizaʒə də ʁεvə
kitə labitaklə
miʁaʒə də ʒuʁne
ɑ̃tə lɔ̃ pase.

lə kœʁ sə vidə
labsɑ̃tə suʁi
lubli sə plœʁə
dulœʁ sɑ̃flamə.

lə plεziʁ vasijə
tɔ̃bə œ̃n- aʁbʁə.