Poeme : Chaise D’amour

Riante et splendide
Entre ciel et terre
Beauté se transcende
En égo d ’ effacement.

Une flopée de sens
D ’ intention flamboyante
Belle ode de l ’ attente
Chaise de folie se lève.

Aux mirages d ’ approche
Les caresses sont sublimes.

ʁjɑ̃tə e splɑ̃didə
ɑ̃tʁə sjεl e teʁə
bote sə tʁɑ̃sɑ̃də
ɑ̃n- eɡo defasəmɑ̃.

ynə flɔpe də sɑ̃s
dɛ̃tɑ̃sjɔ̃ flɑ̃bwajɑ̃tə
bεllə ɔdə də latɑ̃tə
ʃεzə də fɔli sə lεvə.

o miʁaʒə dapʁoʃə
lε kaʁesə sɔ̃ syblimə.