Poeme : Pas Du Matin

La ronde matinale
Le vent s ’ entonne
Le cœur fredonne
Le soleil éclaire.

Fleurs s ’ amusent
Instant s ’ émeut
Cercles des joies
Des êtres dansent.

Nid de l ’ amour
Brin d ’ atmosphère
La pesée des sens
Oriente les scènes.

Seins des passions
Plaisent aux gestes
Beau corsage remue
Voyage de l ’ idéal.

la ʁɔ̃də matinalə
lə vɑ̃ sɑ̃tɔnə
lə kœʁ fʁədɔnə
lə sɔlεj eklεʁə.

flœʁ samyze
ɛ̃stɑ̃ semø
sεʁklə dε ʒwa
dεz- εtʁə- dɑ̃se.

nid də lamuʁ
bʁɛ̃ datmɔsfεʁə
la pəze dε sɑ̃s
ɔʁjɛ̃tə lε sεnə.

sɛ̃ dε pasjɔ̃
plεze o ʒεstə
bo kɔʁsaʒə ʁəmɥ
vwajaʒə də lideal.