Poeme : Prisme Social

Réservoir de santé
La clé des champs
La vitrine des mots
Créent des rappels.
Les yeux hallucinent
Envoient le message
Un art de raison
Dessine une rupture.

Sensible mortifère
La colère devient encre noire
Incorrigible sens de destruction
Livrée à l ’ angoisse de vérité
Ouvrez les veines d ’ attitude.
Au sang des obscurités lues
Des nuages forgent l ’ horizon
Rudes relations se cimentent
Sèment de menues algarades.

Temps de vie.
Il existe un temps où on ne
Recontre plus la vie mais le temps
La vie cesse de vivre
Le temps devient alphabet.
Tant de temps tenté anse
Entre des sillons de vie
La fenêtre des lumières
Capte convocation destinée.

ʁezεʁvwaʁ də sɑ̃te
la kle dε ʃɑ̃
la vitʁinə dε mo
kʁee dε ʁapεl.
lεz- iø-alysine
ɑ̃vwae lə mesaʒə
œ̃n- aʁ də ʁεzɔ̃
desinə ynə ʁyptyʁə.

sɑ̃siblə mɔʁtifεʁə
la kɔlεʁə dəvjɛ̃ ɑ̃kʁə nwaʁə
ɛ̃kɔʁiʒiblə sɑ̃s də dεstʁyksjɔ̃
livʁe a lɑ̃ɡwasə də veʁite
uvʁe lε vεnə datitydə.
o sɑ̃ dεz- ɔpskyʁite lɥ
dε nɥaʒə fɔʁʒe lɔʁizɔ̃
ʁydə ʁəlasjɔ̃ sə simɑ̃te
sεme də mənɥz- alɡaʁadə.

tɑ̃ də vi.
il εɡzistə œ̃ tɑ̃z- u ɔ̃ nə
ʁəkɔ̃tʁə plys la vi mε lə tɑ̃
la vi sεsə də vivʁə
lə tɑ̃ dəvjɛ̃ alfabε.
tɑ̃ də tɑ̃ tɑ̃te ɑ̃sə
ɑ̃tʁə dε sijɔ̃ də vi
la fənεtʁə dε lymjεʁə
kaptə kɔ̃vɔkasjɔ̃ dεstine.