Poeme : Mon Choix

Les gens ne me connaissent pas
Je ne me connais pas moi même
Mais je sais ce que je ressens
De la peine, une dechirure extreme ;
Je connais la verité,
Je ne veux pas l’accepter.
Ai je le choix ?
L’avons nous tous ?
Le choix d’etre soi même
Le choix d’etre le même
Celui de mon enfance de ma naissance.
Je me sent prisonniere de se monde
On m’étouffe en silence,
Je ne peux pas crier
Ni même me delivrer.
Je m’eloigne sans rien dire,
Je me retire,
De cette vie sans sens pour moi,
De se corps sans voix,
De cette planete sans choix ! . .

Tara

lε ʒɑ̃ nə mə kɔnεse pa
ʒə nə mə kɔnε pa mwa mεmə
mε ʒə sε sə kə ʒə ʁəsɛ̃
də la pεnə, ynə dəʃiʁyʁə εkstʁəmə,
ʒə kɔnε la vəʁite,
ʒə nə vø pa laksεpte.
ε ʒə lə ʃwa ?
lavɔ̃ nu tus ?
lə ʃwa dεtʁə swa mεmə
lə ʃwa dεtʁə lə mεmə
səlɥi də mɔ̃n- ɑ̃fɑ̃sə də ma nεsɑ̃sə.
ʒə mə sɑ̃ pʁizɔnjəʁə də sə mɔ̃də
ɔ̃ metufə ɑ̃ silɑ̃sə,
ʒə nə pø pa kʁje
ni mεmə mə dəlivʁe.
ʒə məlwaɲə sɑ̃ ʁjɛ̃ diʁə,
ʒə mə ʁətiʁə,
də sεtə vi sɑ̃ sɑ̃s puʁ mwa,
də sə kɔʁ sɑ̃ vwa,
də sεtə planətə sɑ̃ ʃwa ! .

taʁa