Poeme : Je…

Je ménage ma rage sur mes doux rivages,
Je reste pure malgrès mes dures blessures,
J’enfouis mes rêves et s’achève ma haine,
Je m’enfuis pour fuire une vie,
Ma tristesse me donne l’ivresse d’une déesse,
Mes ailes me poussent à en faire mourir le ciel,
Ma chanson me transporte pour le reste au son de mon cœur.

ʒə menaʒə ma ʁaʒə syʁ mε du ʁivaʒə,
ʒə ʁεstə pyʁə malɡʁε mε dyʁə blesyʁə,
ʒɑ̃fui mε ʁεvəz- e saʃεvə ma-εnə,
ʒə mɑ̃fɥi puʁ fɥiʁə ynə vi,
ma tʁistεsə mə dɔnə livʁεsə dynə deεsə,
mεz- εlə mə puse a ɑ̃ fεʁə muʁiʁ lə sjεl,
ma ʃɑ̃sɔ̃ mə tʁɑ̃spɔʁtə puʁ lə ʁεstə o sɔ̃ də mɔ̃ kœʁ.