Poeme : Se Battre Pour Vivre, Mais…

On se bat, on tombe, on se relève et rien ne change.
On ne comprends pas alors on recommence. On se bat, on tombe, on se relève et rien ne change jamais. On essaie, on y pense, on en parle, on cherche des solutions, on cherche à arriver à nos fins, et alors qu’on pense que « cette fois c’est la bonne », on se bat, on tombe, on se relève et rien ne change.
Ca ne donne plus envie de se battre, ni de tomber et encore moins de se relever.
On sait que rien ne changera jamais, on sait que la vie n’en fait qu’à sa tête. On ne sait pas ce qu’elle nous réserve mais on sait que de toutes manières, on va se battre, on va tomber et on va se relever pour que rien ne change. Jamais.
Je ne veux plus me battre, je ne veux plus tomber, je ne veux plus me relever, et je ne veux plus essayer de changer la vie.
J’essaie d’être actrice de ma vie et je ne suis qu’une simple spectatrice.
Je décide de devenir passive. Je regarderai ma vie de loin, je ne la jugerai pas, je ne la changerai pas. Je ne me battrai plus, je ne tomberai plus et je n’aurai plus à me relever.
Je ne veux pas de ce destin tout programmé, je ne veux pas de toutes ces choses conventionnelles, je veux en faire qu’à ma tête et je ne veux plus à avoir à me battre pour tomber et me relever.
Tant que vous vous relevez tout ira bien et le jour où vous resterez a terre, vous comprendrez que rien ne change et que vous n’y pouvez rien.
La vie c’est comme ça, elle nous fait croire qu’on la dirige mais elle seule sait où on va et moi je n’aime pas marcher dans le noir. Je veux plus me laisser commander par quelque chose d’abstrait, je ne veux plus laisser la vie prendre le dessus. Je veux être mon seul et unique dirigeant, je ne veux pas de coachs, je ne veux pas d’entraîneur, je ne veux pas de matchs, je veux qu’on me laisse en paix, qu’on me laisse diriger ma vie comme je l’entends.
Je refuse d’être dépendante de quelqu’un ou de quelques choses. Je refuse d’être à tes pieds et t’attendre. Je veux tracer ma route et faire abstraction de tout ce qui m’entoure. Je ne veux plus que les autres puissent décider de l’humeur de ma journée.
J’en ai marre de vivre en société. Il y a des fois où je me dis que je ferai mieux de partir. Quitter ce monde qui se moque de nous. Quitter ces gens qui se foutent de tout.

ɔ̃ sə ba, ɔ̃ tɔ̃bə, ɔ̃ sə ʁəlεvə e ʁjɛ̃ nə ʃɑ̃ʒə.
ɔ̃ nə kɔ̃pʁɑ̃ pa alɔʁz- ɔ̃ ʁəkɔmɑ̃sə. ɔ̃ sə ba, ɔ̃ tɔ̃bə, ɔ̃ sə ʁəlεvə e ʁjɛ̃ nə ʃɑ̃ʒə ʒamε. ɔ̃n- esε, ɔ̃n- i pɑ̃sə, ɔ̃n- ɑ̃ paʁlə, ɔ̃ ʃεʁʃə dε sɔlysjɔ̃, ɔ̃ ʃεʁʃə a aʁive a no fɛ̃, e alɔʁ kɔ̃ pɑ̃sə kə « sεtə fwa sε la bɔnə », ɔ̃ sə ba, ɔ̃ tɔ̃bə, ɔ̃ sə ʁəlεvə e ʁjɛ̃ nə ʃɑ̃ʒə.
ka nə dɔnə plysz- ɑ̃vi də sə batʁə, ni də tɔ̃be e ɑ̃kɔʁə mwɛ̃ də sə ʁələve.
ɔ̃ sε kə ʁjɛ̃ nə ʃɑ̃ʒəʁa ʒamε, ɔ̃ sε kə la vi nɑ̃ fε ka sa tεtə. ɔ̃ nə sε pa sə kεllə nu ʁezεʁvə mεz- ɔ̃ sε kə də tutə manjεʁə, ɔ̃ va sə batʁə, ɔ̃ va tɔ̃be e ɔ̃ va sə ʁələve puʁ kə ʁjɛ̃ nə ʃɑ̃ʒə. ʒamε.
ʒə nə vø plys mə batʁə, ʒə nə vø plys tɔ̃be, ʒə nə vø plys mə ʁələve, e ʒə nə vø plysz- esεje də ʃɑ̃ʒe la vi.
ʒesε dεtʁə aktʁisə də ma vi e ʒə nə sɥi kynə sɛ̃plə spεktatʁisə.
ʒə desidə də dəvəniʁ pasivə. ʒə ʁəɡaʁdəʁε ma vi də lwɛ̃, ʒə nə la ʒyʒəʁε pa, ʒə nə la ʃɑ̃ʒəʁε pa. ʒə nə mə batʁε plys, ʒə nə tɔ̃bəʁε plysz- e ʒə noʁε plysz- a mə ʁələve.
ʒə nə vø pa də sə dεstɛ̃ tu pʁɔɡʁame, ʒə nə vø pa də tutə sε ʃozə kɔ̃vɑ̃sjɔnεllə, ʒə vøz- ɑ̃ fεʁə ka ma tεtə e ʒə nə vø plysz- a avwaʁ a mə batʁə puʁ tɔ̃be e mə ʁələve.
tɑ̃ kə vu vu ʁələve tut- iʁa bjɛ̃ e lə ʒuʁ u vu ʁεstəʁez- a teʁə, vu kɔ̃pʁɑ̃dʁe kə ʁjɛ̃ nə ʃɑ̃ʒə e kə vu ni puve ʁjɛ̃.
la vi sε kɔmə sa, εllə nu fε kʁwaʁə kɔ̃ la diʁiʒə mεz- εllə sələ sε u ɔ̃ va e mwa ʒə nεmə pa maʁʃe dɑ̃ lə nwaʁ. ʒə vø plys mə lεse kɔmɑ̃de paʁ kεlkə ʃozə dabstʁε, ʒə nə vø plys lεse la vi pʁɑ̃dʁə lə dəsy. ʒə vøz- εtʁə mɔ̃ səl e ynikə diʁiʒɑ̃, ʒə nə vø pa də kɔak, ʒə nə vø pa dɑ̃tʁεnœʁ, ʒə nə vø pa də matʃ, ʒə vø kɔ̃ mə lεsə ɑ̃ pε, kɔ̃ mə lεsə diʁiʒe ma vi kɔmə ʒə lɑ̃tɑ̃.
ʒə ʁəfyzə dεtʁə depɑ̃dɑ̃tə də kεlkœ̃ u də kεlk ʃozə. ʒə ʁəfyzə dεtʁə a tε pjez- e tatɑ̃dʁə. ʒə vø tʁase ma ʁutə e fεʁə abstʁaksjɔ̃ də tu sə ki mɑ̃tuʁə. ʒə nə vø plys kə lεz- otʁə- pɥise deside də lymœʁ də ma ʒuʁne.
ʒɑ̃n- ε maʁə də vivʁə ɑ̃ sɔsjete. il i a dε fwaz- u ʒə mə di kə ʒə fəʁε mjø də paʁtiʁ. kite sə mɔ̃də ki sə mɔkə də nu. kite sε ʒɑ̃ ki sə fute də tu.