Poeme : Corps Tu T’enflammes

Corps tu t’enflammes
Je me terre dans l’ombre dorée d’un antre
Loin des piqûres, des habiles arnaqueurs
Accroché au drap mouillé de ma douleur
Au brûlot maléfique d’une vie de cendre
•
Au fond du torride gouffre tissé de blanc
Le noir s’épand sur mes yeux carnassiers
Comme le loup du désert aux crocs d’acier
Qui veille affamé les restes de vos flancs
•
Songes solitaires les avis lourds te paraissent
Ondes agiles d’un mirage de l’instant égoïste
Je m’en remets au passé sain d’une bonne mère
Saignant les malheurs de mes viles faiblesses
•
Gronde le volcan, coulée sage des laves de feu
Elle parcourt mon corps du levant au couchant
Et les flammes rougeoient dans ma belle sérénité
Contre mon délire puissant, donnez moi pare feu
•
La horde médicamenteuse des fluides me gave
Je reçois le dard obscur de son huile contraint
D’une docile dose de désaccord mais en vain
Je reste le vilain bois de ce corps qui s’aggrave
•
Espace noir, carillon de minuit je me veille
L’horloge de ces longues coulées rougeâtres
Qui saccadent le temps, balancier de l’emplâtre
D’une vie parsemée à la nuit de faux réveils
•
Je me résigne d’humilité sous le grand signe
D’un malaise muet au bel instinct persistant
Pour combattre tel un guerrier escaladant
Les murs d’envie de la maladie qui s’assigne.
©ƑC

kɔʁ ty tɑ̃flamə
ʒə mə teʁə dɑ̃ lɔ̃bʁə dɔʁe dœ̃n- ɑ̃tʁə
lwɛ̃ dε pikyʁə, dεz- abiləz- aʁnakœʁ
akʁoʃe o dʁa muje də ma dulœʁ
o bʁylo malefikə dynə vi də sɑ̃dʁə

o fɔ̃ dy tɔʁidə ɡufʁə tise də blɑ̃
lə nwaʁ sepɑ̃ syʁ mεz- iø kaʁnasje
kɔmə lə lu dy dezεʁ o kʁo dasje
ki vεjə afame lε ʁεstə də vo flɑ̃k

sɔ̃ʒə sɔlitεʁə lεz- avi luʁd tə paʁεse
ɔ̃dəz- aʒilə dœ̃ miʁaʒə də lɛ̃stɑ̃ eɡɔistə
ʒə mɑ̃ ʁəmεz- o pase sɛ̃ dynə bɔnə mεʁə
sεɲɑ̃ lε malœʁ də mε vilə fεblesə

ɡʁɔ̃də lə vɔlkɑ̃, kule saʒə dε lavə də fø
εllə paʁkuʁ mɔ̃ kɔʁ dy ləvɑ̃ o kuʃɑ̃
e lε flamə ʁuʒwae dɑ̃ ma bεllə seʁenite
kɔ̃tʁə mɔ̃ deliʁə pɥisɑ̃, dɔne mwa paʁə fø

la ɔʁdə medikamɑ̃tøzə dε flɥidə mə ɡavə
ʒə ʁəswa lə daʁ ɔpskyʁ də sɔ̃n- ɥilə kɔ̃tʁɛ̃
dynə dɔsilə dozə də dezakɔʁ mεz- ɑ̃ vɛ̃
ʒə ʁεstə lə vilɛ̃ bwa də sə kɔʁ ki saɡʁavə

εspasə nwaʁ, kaʁijɔ̃ də minɥi ʒə mə vεjə
lɔʁlɔʒə də sε lɔ̃ɡ kule ʁuʒatʁə
ki sakade lə tɑ̃, balɑ̃sje də lɑ̃platʁə
dynə vi paʁsəme a la nɥi də fo ʁevεj

ʒə mə ʁeziɲə dymilite su lə ɡʁɑ̃ siɲə
dœ̃ malεzə mɥε o bεl ɛ̃stɛ̃ pεʁsistɑ̃
puʁ kɔ̃batʁə tεl œ̃ ɡeʁje εskaladɑ̃
lε myʁ dɑ̃vi də la maladi ki sasiɲə.
kɔpiʁajt k