Poeme : Appel Au Secour

Tu ma laisser
Toute seule dans mon coin blesser
Sans jamais te soucier
Pourquoi j’avais avouer la veriter
Tu t’es bloti sur toi meme
En te regardant chaque jour j’ai de la peine
Car tu t’enfonce un peu plus dans ton univer
Celui qui nous a fait une vie d’enfer

Tu ne poura jamais me le pardonner
Car pour toi c’etai normale de les rencontrer
Et de me forcer a les aimer
Juste pour esperer de toi avoir ta compliciter
Ca fait 1ans
Que j’espere te voir redevenir comme avant
J’ai mal le matin en me levant
Je ve arreter mes souvenir d’enfant

Chaque jour que tu parle
J’ai encor plus mal
Je n’ai jamais le moral
Es ce que tu es malad ? ?
Tous le monde me le di
Tu crois ke tu va bien
Et tu di que c’est qui en a besoin
Mais fait le pour sauver ta vie ! !

Meme si je ne t’ai jamais di jetaime
Je le pense au fond de moi meme
Mais je ne te le dira pas
Tant que tavoura que ca ne venai pas de moi
Que ce qui es passer
Ce n’etait que toi qui le souhaiter

Tu ma briser ma vie d’adolescente
Est face au gens je me sens diferente
Car ce passer est imcomprehensible
On peut penser que du impossible
J’essaye un peu plus chaque jour
De ma vie la reconstruire
Mais je sais que je le garderai pour toujours
Et que je n’ai pas finir de souffrir

MAMAN je t’en supplie
Soigne toi, c’est ta vie
Ne brise pas la tienne
Pour moi cela me ferai tro de peine
Tu a deja briser la miene
Alors fait le parceke je t’aime

Ta FIlle Laetitia

ty ma lεse
tutə sələ dɑ̃ mɔ̃ kwɛ̃ blese
sɑ̃ ʒamε tə susje
puʁkwa ʒavεz- avue la vəʁite
ty tε blɔti syʁ twa məmə
ɑ̃ tə ʁəɡaʁdɑ̃ ʃakə ʒuʁ ʒε də la pεnə
kaʁ ty tɑ̃fɔ̃sə œ̃ pø plys dɑ̃ tɔ̃n- ynive
səlɥi ki nuz- a fε ynə vi dɑ̃fe

ty nə puʁa ʒamε mə lə paʁdɔne
kaʁ puʁ twa sətε nɔʁmalə də lε ʁɑ̃kɔ̃tʁe
e də mə fɔʁse a lεz- εme
ʒystə puʁ εspəʁe də twa avwaʁ ta kɔ̃plisite
ka fε œ̃n- ɑ̃
kə ʒεspəʁə tə vwaʁ ʁədəvəniʁ kɔmə avɑ̃
ʒε mal lə matɛ̃ ɑ̃ mə ləvɑ̃
ʒə və aʁəte mε suvəniʁ dɑ̃fɑ̃

ʃakə ʒuʁ kə ty paʁlə
ʒε ɑ̃kɔʁ plys mal
ʒə nε ʒamε lə mɔʁal
ε sə kə ty ε malad ? ?
tus lə mɔ̃də mə lə di
ty kʁwa kə ty va bjɛ̃
e ty di kə sε ki ɑ̃n- a bəzwɛ̃
mε fε lə puʁ sove ta vi ! !

məmə si ʒə nə tε ʒamε di ʒətεmə
ʒə lə pɑ̃sə o fɔ̃ də mwa məmə
mε ʒə nə tə lə diʁa pa
tɑ̃ kə tavuʁa kə ka nə vənε pa də mwa
kə sə ki ε pase
sə nətε kə twa ki lə suεte

ty ma bʁize ma vi dadɔlesɑ̃tə
ε fasə o ʒɑ̃ ʒə mə sɑ̃s difəʁɑ̃tə
kaʁ sə pase εt- ɛ̃kɔ̃pʁəɑ̃siblə
ɔ̃ pø pɑ̃se kə dy ɛ̃pɔsiblə
ʒesεj œ̃ pø plys ʃakə ʒuʁ
də ma vi la ʁəkɔ̃stʁɥiʁə
mε ʒə sε kə ʒə lə ɡaʁdəʁε puʁ tuʒuʁ
e kə ʒə nε pa finiʁ də sufʁiʁ

mamɑ̃ ʒə tɑ̃ sypli
swaɲə twa, sε ta vi
nə bʁizə pa la tjεnə
puʁ mwa səla mə fəʁε tʁo də pεnə
ty a dəʒa bʁize la mjənə
alɔʁ fε lə paʁsəkə ʒə tεmə

ta fijə laetisja