Poeme : Telephone

Mon telephone ne sonnera plus jammais
Depuis kon c’est quitter a jammais
Parceke tu a desider de m’oublier
Sans penser au passer
Qui nous reunisser
Tu a decider de partir
Sans te douter que t’aller me faire souffrir
Je ne verais plus jammais tes sourir
Qui me render si heureuse
Maintena sa me renda malheuse
Car se sourir ne sera pas pour moi
Mais je penserai toujours a toi

Je serai si malheurese
De ne plus tavoire pres de moi
Je serais si heureuse
Que tu me serre contre toi
Mais maintenan tu es aupres elle
Sans de soucier de mes aille
Qui ne bas plus depuis que tu es partie
C’est sa je que japelle souffrire
Ne plus etre au pres de toi
Mais aupres elle
Sans de soucier que je taime encore
Jen pleure a mort

Je pense a toi
Juske la mort ne nous separera parceke
Tu es et tu resteras a jammais dans mon cœur
Je taime jonathan joublirais jammais tous ce quond a vecu

mɔ̃ təlεfɔnə nə sɔnəʁa plys ʒamε
dəpɥi kɔ̃ sε kite a ʒamε
paʁsəkə ty a dəzide də mublje
sɑ̃ pɑ̃se o pase
ki nu ʁənise
ty a dəside də paʁtiʁ
sɑ̃ tə dute kə tale mə fεʁə sufʁiʁ
ʒə nə vəʁε plys ʒamε tε suʁiʁ
ki mə ʁɑ̃de si œʁøzə
mɛ̃təna sa mə ʁɑ̃da maløzə
kaʁ sə suʁiʁ nə səʁa pa puʁ mwa
mε ʒə pɑ̃səʁε tuʒuʁz- a twa

ʒə səʁε si maləʁəzə
də nə plys tavwaʁə pʁə- də mwa
ʒə səʁε si œʁøzə
kə ty mə seʁə kɔ̃tʁə twa
mε mɛ̃tənɑ̃ ty ε opʁəz- εllə
sɑ̃ də susje də mεz- ajə
ki nə ba plys dəpɥi kə ty ε paʁti
sε sa ʒə kə ʒapεllə sufʁiʁə
nə plysz- εtʁə o pʁə- də twa
mεz- opʁəz- εllə
sɑ̃ də susje kə ʒə tεmə ɑ̃kɔʁə
ʒεn plœʁə a mɔʁ

ʒə pɑ̃sə a twa
ʒyskə la mɔʁ nə nu səpaʁəʁa paʁsəkə
ty ε e ty ʁεstəʁaz- a ʒamε dɑ̃ mɔ̃ kœʁ
ʒə tεmə ʒɔnatɑ̃ ʒubliʁε ʒamε tus sə kɔ̃t- a vəky