Poème-France.com

Poeme : Forêt Qui Demain



Forêt Qui Demain

Forêt qui perdure
Son cœur bat encore

Forêt, aucun mur
Forêt, ses trésors

Forêt si fragile
Forêt indocile

La ville au point mort
L’humain et ses torts

Forêt qui demain
Verra notre fin
Tom Astral

Pour mettre un commentaire

Poème en Phonétique

fɔʁε ki pεʁdyʁə
sɔ̃ kœʁ ba ɑ̃kɔʁə

fɔʁε, okœ̃ myʁ
fɔʁε, sε tʁezɔʁ

fɔʁε si fʁaʒilə
fɔʁε ɛ̃dɔsilə

la vilə o pwɛ̃ mɔʁ
lymɛ̃ e sε tɔʁ

fɔʁε ki dəmɛ̃
veʁa nɔtʁə fɛ̃