Poeme : Arbre De Vie

Face à la grandeur
De l’Arbre de Vie
Le doute et la peur
De l’humain aigri,
De l’humain ami
Ou de l’indécis

Tant de grands mystères
De grandes questions
La forêt primaire
Chantait sa chanson

Face à la lumière
De l’Arbre de Vie
Nés de la poussière
De ces galaxies
Enfants de la Terre
Et de l’Infini

fasə a la ɡʁɑ̃dœʁ
də laʁbʁə də vi
lə dutə e la pœʁ
də lymɛ̃ εɡʁi,
də lymɛ̃ ami
u də lɛ̃desi

tɑ̃ də ɡʁɑ̃ mistεʁə
də ɡʁɑ̃də kεstjɔ̃
la fɔʁε pʁimεʁə
ʃɑ̃tε sa ʃɑ̃sɔ̃

fasə a la lymjεʁə
də laʁbʁə də vi
nes də la pusjεʁə
də sε ɡalaksi
ɑ̃fɑ̃ də la teʁə
e də lɛ̃fini