Poeme : Cacher

Elle passe son temps a rire
Elle incarne la joie, le pure bonheure
On ne douterais jamais a quelle point elle peut souffrir
On ne douteris jamais qu’a chaque soir, elle pleurs

Elle cache sa douleur du passer
Elle vous montre une vie inventer
Elle laisse de coter son present
Elle se fou de vos compliments
Ils ne l’importe peu, elle sait deja qui elle est
Un personne inventer que personne, ni meme elle, connait

εllə pasə sɔ̃ tɑ̃z- a ʁiʁə
εllə ɛ̃kaʁnə la ʒwa, lə pyʁə bɔnəʁ
ɔ̃ nə dutəʁε ʒamεz- a kεllə pwɛ̃ εllə pø sufʁiʁ
ɔ̃ nə dutəʁi ʒamε ka ʃakə swaʁ, εllə plœʁ

εllə kaʃə sa dulœʁ dy pase
εllə vu mɔ̃tʁə ynə vi ɛ̃vɑ̃te
εllə lεsə də kɔte sɔ̃ pʁəze
εllə sə fu də vo kɔ̃plimɑ̃
il nə lɛ̃pɔʁtə pø, εllə sε dəʒa ki εllə ε
œ̃ pεʁsɔnə ɛ̃vɑ̃te kə pεʁsɔnə, ni məmə εllə, kɔnε