Poeme : Parle Moi

Je suis inquiet de te voir si seul
Ainsi assis dans ton fauteuil
Tu fumes cigarette sur cigarette
Silencieux tu m’inquiètes

Parle moi
Ton silence serait il de l’indifférence
Dis moi quelquechose
Ne reste pas morose

Bientôt nous monterons à l’étage
Après avoir mangé ton potage
Tu ne remarques pas
Que je me languis de toi

Parle moi
Ton silence serait il de l’indifférence
Dis moi quelquechose
Ne reste pas morose

J’aimerais que tu me fassses un peu de place
Que tu me prennes dans tes bras
Que tu ne restes pas là comme ça
Que tu cesses d’être de glace

Et puis nous irons dans cette grande chambre
Tu te coucheras le dos tourné
Moi de mon côté
J’aurais tant aimé que nous soyons ensemble

Parle moi
Ton silence serait il de l’indifférence
Dis moi quelquechose
Ne reste pas morose

ʒə sɥiz- ɛ̃kjε də tə vwaʁ si səl
ɛ̃si asi dɑ̃ tɔ̃ fotəj
ty fymə siɡaʁεtə syʁ siɡaʁεtə
silɑ̃sjø ty mɛ̃kjεtə

paʁlə mwa
tɔ̃ silɑ̃sə səʁε il də lɛ̃difeʁɑ̃sə
di mwa kεlkεʃozə
nə ʁεstə pa mɔʁozə

bjɛ̃to nu mɔ̃təʁɔ̃z- a letaʒə
apʁεz- avwaʁ mɑ̃ʒe tɔ̃ pɔtaʒə
ty nə ʁəmaʁk pa
kə ʒə mə lɑ̃ɡi də twa

paʁlə mwa
tɔ̃ silɑ̃sə səʁε il də lɛ̃difeʁɑ̃sə
di mwa kεlkεʃozə
nə ʁεstə pa mɔʁozə

ʒεməʁε kə ty mə fa εs εs εs ε œ̃ pø də plasə
kə ty mə pʁεnə dɑ̃ tε bʁa
kə ty nə ʁεstə pa la kɔmə sa
kə ty sesə dεtʁə də ɡlasə

e pɥi nuz- iʁɔ̃ dɑ̃ sεtə ɡʁɑ̃də ʃɑ̃bʁə
ty tə kuʃəʁa lə do tuʁne
mwa də mɔ̃ kote
ʒoʁε tɑ̃ εme kə nu swajɔ̃z- ɑ̃sɑ̃blə

paʁlə mwa
tɔ̃ silɑ̃sə səʁε il də lɛ̃difeʁɑ̃sə
di mwa kεlkεʃozə
nə ʁεstə pa mɔʁozə