Poeme : Mauvais Rêve

Le fil de ma lame qui traverse ces corps
Emporte mon âme dans ce chant de morts
Mon esprit s’abreuve de ce goût immonde
Qu’est ce sang charrié en torrent qui gronde
Mais soudain je me réveilles
Les yeux pleins de sommeils
Et je range mon sabre
Au rayon de mes bagarres
Je m’ouvre à la vie
Je souris et me dis
Ce n’est qu’un mauvais rêve
Juste une histoire brève
D’un samouraï déchu
Par un temps révolu
Alors je me dirige vers cette vie trépidante
Où tout n’est que bonne entente
Je retrouve ce train, train
Qui ne me conduit à rien
Et je regrettes ce samouraï
Dans ces funestes batailles
Qui acceptais son sort
Même si celui-ci était la mort

lə fil də ma lamə ki tʁavεʁsə sε kɔʁ
ɑ̃pɔʁtə mɔ̃n- amə dɑ̃ sə ʃɑ̃ də mɔʁ
mɔ̃n- εspʁi sabʁəvə də sə ɡu imɔ̃də
kε sə sɑ̃ ʃaʁje ɑ̃ tɔʁe ki ɡʁɔ̃də
mε sudɛ̃ ʒə mə ʁevεjə
lεz- iø plɛ̃ də sɔmεj
e ʒə ʁɑ̃ʒə mɔ̃ sabʁə
o ʁεjɔ̃ də mε baɡaʁə
ʒə muvʁə a la vi
ʒə suʁiz- e mə di
sə nε kœ̃ movε ʁεvə
ʒystə ynə istwaʁə bʁεvə
dœ̃ samuʁaj deʃy
paʁ œ̃ tɑ̃ ʁevɔly
alɔʁ ʒə mə diʁiʒə vεʁ sεtə vi tʁepidɑ̃tə
u tu nε kə bɔnə ɑ̃tɑ̃tə
ʒə ʁətʁuvə sə tʁɛ̃, tʁɛ̃
ki nə mə kɔ̃dɥi a ʁjɛ̃
e ʒə ʁəɡʁεtə sə samuʁaj
dɑ̃ sε fynεstə batajə
ki aksεptε sɔ̃ sɔʁ
mεmə si səlɥi si etε la mɔʁ