Poeme : Bouche Sucrée

Ma vie incassable
Forteresse imprenable
Imposant retable
Aux pieds de sable

Tu m’as laissé là
Meurtri, déçu et las
Minable petit prélat
Le cœur lourd et à plat

Chaos, vide spatial
Ko, âme glaciale
Fragile petite abbatiale
Triste monde impartial

Je crois encore au sacré
À l’amour profondément ancré
Aux sentiments doux et nacrés
Au rêve éternel de ta bouche sucrée

ma vi ɛ̃kasablə
fɔʁtəʁεsə ɛ̃pʁənablə
ɛ̃pozɑ̃ ʁətablə
o pje də sablə

ty ma lεse la
məʁtʁi, desy e las
minablə pəti pʁela
lə kœʁ luʁ e a pla

ʃao, vidə spasjal
ko, amə ɡlasjalə
fʁaʒilə pətitə abasjalə
tʁistə mɔ̃də ɛ̃paʁsjal

ʒə kʁwaz- ɑ̃kɔʁə o sakʁe
a lamuʁ pʁɔfɔ̃demɑ̃ ɑ̃kʁe
o sɑ̃timɑ̃ duz- e nakʁe
o ʁεvə etεʁnεl də ta buʃə sykʁe