Poeme : Mère Nature

C’est vers toi
Que je courre
Refuge accueillant toujours
Je viens comme je suis

Tu me berces
Dans les rondeurs
De tes sentiers où
Je me promène
Je monte là haut
Loin de la civilisation
Qui m’insupporte

Paysage au calme qui guérit
Mes larmes de bonheur
Coulent de mon cœur
Tant de beauté m’émeut
Les chants des fées oiseaux
M’enchantent remplissent ma tète
De bulles légères

Nature je t’aime
A ce point que
Te rester me suffit
Le soleil me caresse
Régression infantile
Dans cette bonne mère

Paradis insouciant
Des câlins d’antan
Fidele nature
Tu reviens
Fiable tu es
Ton rythme me rassure
Ta permanence me situe
En toi je me recentre

Quel bonheur offert
Gratuit à portée de mes pas
Je m’élance vers toi
Tu réunis a toi seule
Ce qui comble mes sens

Couleurs, chaleur, odeurs
Sensations de mousse
Sons qui eux
N’agressent pas mon oreille
Pres de toi
Je suis Alice au pays des merveilles…

sε vεʁ twa
kə ʒə kuʁʁə
ʁəfyʒə akœjɑ̃ tuʒuʁ
ʒə vjɛ̃ kɔmə ʒə sɥi

ty mə bεʁsə
dɑ̃ lε ʁɔ̃dœʁ
də tε sɑ̃tjez- u
ʒə mə pʁɔmεnə
ʒə mɔ̃tə la-o
lwɛ̃ də la sivilizasjɔ̃
ki mɛ̃sypɔʁtə

pεizaʒə o kalmə ki ɡeʁi
mε laʁmə- də bɔnœʁ
kule də mɔ̃ kœʁ
tɑ̃ də bote memø
lε ʃɑ̃ dε fez- wazo
mɑ̃ʃɑ̃te ʁɑ̃plise ma tεtə
də bylə leʒεʁə

natyʁə ʒə tεmə
a sə pwɛ̃ kə
tə ʁεste mə syfi
lə sɔlεj mə kaʁεsə
ʁeɡʁesjɔ̃ ɛ̃fɑ̃tilə
dɑ̃ sεtə bɔnə mεʁə

paʁadiz- ɛ̃susjɑ̃
dε kalɛ̃ dɑ̃tɑ̃
fidələ natyʁə
ty ʁəvjɛ̃
fjablə ty ε
tɔ̃ ʁitmə mə ʁasyʁə
ta pεʁmanɑ̃sə mə sitɥ
ɑ̃ twa ʒə mə ʁəsɑ̃tʁə

kεl bɔnœʁ ɔfεʁ
ɡʁatɥi a pɔʁte də mε pa
ʒə melɑ̃sə vεʁ twa
ty ʁeyniz- a twa sələ
sə ki kɔ̃blə mε sɑ̃s

kulœʁ, ʃalœʁ, ɔdœʁ
sɑ̃sasjɔ̃ də musə
sɔ̃ ki ø
naɡʁəse pa mɔ̃n- ɔʁεjə
pʁə- də twa
ʒə sɥiz- alisə o pεi dε mεʁvεjə…