Poeme : Lamour

Je croyais en lamour
Mais je me suis bien tromper
Tout est efemere et lourd
A chaque jour tout porter

Je ne veux plus aimer
Ca detruit mon etre
Je reste enfermé
Et ne plus paraitre

Le soleil me brule
La nuit macheve
A cause des sentiments je recule
Et jen creve…

Je veux vivre
Seule mais heureuse
Alors meme pour le pir
Je ne serais plus amoureuse…

ʒə kʁwajεz- ɑ̃ lamuʁ
mε ʒə mə sɥi bjɛ̃ tʁɔ̃pe
tut- εt- əfəməʁə e luʁ
a ʃakə ʒuʁ tu pɔʁte

ʒə nə vø plysz- εme
ka dətʁɥi mɔ̃n- εtʁə
ʒə ʁεstə ɑ̃fεʁme
e nə plys paʁεtʁə

lə sɔlεj mə bʁylə
la nɥi maʃəvə
a kozə dε sɑ̃timɑ̃ ʒə ʁəkylə
e ʒεn kʁəvə…

ʒə vø vivʁə
sələ mεz- œʁøzə
alɔʁ məmə puʁ lə piʁ
ʒə nə səʁε plysz- amuʁøzə…