Poeme : Approche-Toi

Approche-toi et attrape ma main.
Encore. . approche-toi encore.
Que j’entende battre ton cœur.
Que ton souffle brûle mon cou.
Encore. . approche-toi encore.
Que ton corps emprisonne le mien.
Approche-toi et ne t’éloigne plus.
On va danser toute la nuit.
Approche-toi que je te murmure,
Quelques mots d’amour.
Avant que l’ivresse ne s’empare de nous.
Avant que nos corps se parlent autrement.
Oui, Approches que je te fasse un aveu :
« Ne t’approche pas tant. . ta chaleur m’enflamme !
Ne m’enlace surtout pas. . ton étreinte me désarme ! »

apʁoʃə twa e atʁapə ma mɛ̃.
ɑ̃kɔʁə. apʁoʃə twa ɑ̃kɔʁə.
kə ʒɑ̃tɑ̃də batʁə tɔ̃ kœʁ.
kə tɔ̃ suflə bʁylə mɔ̃ ku.
ɑ̃kɔʁə. apʁoʃə twa ɑ̃kɔʁə.
kə tɔ̃ kɔʁz- ɑ̃pʁizɔnə lə mjɛ̃.
apʁoʃə twa e nə telwaɲə plys.
ɔ̃ va dɑ̃se tutə la nɥi.
apʁoʃə twa kə ʒə tə myʁmyʁə,
kεlk mo damuʁ.
avɑ̃ kə livʁεsə nə sɑ̃paʁə də nu.
avɑ̃ kə no kɔʁ sə paʁle otʁəmɑ̃.
ui, apʁoʃə kə ʒə tə fasə œ̃n- avø :
« nə tapʁoʃə pa tɑ̃. ta ʃalœʁ mɑ̃flamə !
nə mɑ̃lasə syʁtu pa. tɔ̃n- etʁɛ̃tə mə dezaʁmə ! »