Poeme : Etre Quelqu’un D’autre

Vole, vole petite aile
Ma douce, mon, hirondelle
Va t’en loin, va ’en loin sereine
Qu’ici rien ne te retient

Rejoint le ciel et l’éther
Laisse-nous laisse la terre
Quitte ton manteau de misère
Change d’univers

Vole, vole petite sœur
Vole mon age, ma sœur
Quitte ton corps et nous laisse
Qu’enfin ta souffrance cesse

VA rejoindre l’autre rive
Celle des fleurs et des rires
Celle que tu voulais tant
Ta vie d’enfant

Volo, vole petite sœur
Puisque rien ne te soulage
Vole à ton dernier voyage
Lâche tes heures épuisées
Vole, tu la pas volé
Deviens souffle, sois colombe
Pour t’envoler

Vole, vole petite flamme
Vole mon age, ton âme
Quitte ta peau de misère
Va retrouver la lumière

vɔlə, vɔlə pətitə εlə
ma dusə, mɔ̃, iʁɔ̃dεllə
va tɑ̃ lwɛ̃, vaɑ̃ lwɛ̃ səʁεnə
kisi ʁjɛ̃ nə tə ʁətjɛ̃

ʁəʒwɛ̃ lə sjεl e letœʁ
lεsə nu lεsə la teʁə
kitə tɔ̃ mɑ̃to də mizεʁə
ʃɑ̃ʒə dynive

vɔlə, vɔlə pətitə sœʁ
vɔlə mɔ̃n- aʒə, ma sœʁ
kitə tɔ̃ kɔʁz- e nu lεsə
kɑ̃fɛ̃ ta sufʁɑ̃sə sεsə

va ʁəʒwɛ̃dʁə lotʁə ʁivə
sεllə dε flœʁz- e dε ʁiʁə
sεllə kə ty vulε tɑ̃
ta vi dɑ̃fɑ̃

vɔlo, vɔlə pətitə sœʁ
pɥiskə ʁjɛ̃ nə tə sulaʒə
vɔlə a tɔ̃ dεʁnje vwajaʒə
laʃə tεz- œʁz- epɥize
vɔlə, ty la pa vɔle
dəvjɛ̃ suflə, swa kɔlɔ̃bə
puʁ tɑ̃vɔle

vɔlə, vɔlə pətitə flamə
vɔlə mɔ̃n- aʒə, tɔ̃n- amə
kitə ta po də mizεʁə
va ʁətʁuve la lymjεʁə