Poeme : L’interdit

La petite menotte gracile s’avance doucement vers l’interdit.
Non ! !
La petite menotte en l’air suspendue plane comme un papillon.
Non ! !
Les sourcils se froncent,
Les yeux lavande étonnés, interrogent,
La petite bouche de fraise s’ouvre en cœur.
Petite menotte, timidement, reprend son travail commencé
Et retourne à l’objet convoité.
Non ! !
Les sourcils se rapprochent dangereusement,
Les yeux lavande se parent d’une teinte sombre, intense,
Prévoyant l’orage.
La petite bouche de fraise gronde, s’ouvre
Et emet un hurlement
Digne d’un film d’épouvante.
Non ! !
Petite menotte triste suspend son vol
Et vient se poser délicatement sur son genou.
Les yeux lavande, rougis par les larmes,
S’ornent de caresses.
La petite bouche de fraise, adoucie donne des baisers.
Petit enfant est calmé.

la pətitə mənɔtə ɡʁasilə savɑ̃sə dusəmɑ̃ vεʁ lɛ̃tεʁdi.
nɔ̃ ! !
la pətitə mənɔtə ɑ̃ lεʁ syspɑ̃dɥ planə kɔmə œ̃ papijɔ̃.
nɔ̃ ! !
lε suʁsil sə fʁɔ̃se,
lεz- iø lavɑ̃də etɔne, ɛ̃teʁɔʒe,
la pətitə buʃə də fʁεzə suvʁə ɑ̃ kœʁ.
pətitə mənɔtə, timidəmɑ̃, ʁəpʁɑ̃ sɔ̃ tʁavaj kɔmɑ̃se
e ʁətuʁnə a lɔbʒε kɔ̃vwate.
nɔ̃ ! !
lε suʁsil sə ʁapʁoʃe dɑ̃ʒəʁøzəmɑ̃,
lεz- iø lavɑ̃də sə paʁɑ̃ dynə tɛ̃tə sɔ̃bʁə, ɛ̃tɑ̃sə,
pʁevwajɑ̃ lɔʁaʒə.
la pətitə buʃə də fʁεzə ɡʁɔ̃də, suvʁə
e əmε œ̃n- yʁləmɑ̃
diɲə dœ̃ film depuvɑ̃tə.
nɔ̃ ! !
pətitə mənɔtə tʁistə syspɑ̃ sɔ̃ vɔl
e vjɛ̃ sə poze delikatəmɑ̃ syʁ sɔ̃ ʒənu.
lεz- iø lavɑ̃də, ʁuʒi paʁ lε laʁmə,
sɔʁne də kaʁesə.
la pətitə buʃə də fʁεzə, adusi dɔnə dε bεze.
pəti ɑ̃fɑ̃ ε kalme.