Poeme : Fureur De La Vie…

(Petit moment de detente par rapport aux autres poemes lol)

Ecoute cette musique tonitruante
Sa melodie electrisante
Qui fera eclater ton cœur en milliard d’eclats,
Comme un miroir se brise avec fracas.

Les violons jouent en arpege
La guitare fait trembler ton siege,
Accroche toi bien car ce soir
La batterie fera exploser ta chambre d’espoir.

Le chanteur se dechaine
Il hurle sa joie et t’enchaine
Pour la nuit ou la vie
A ce son si libre et a ses cris.

Tu te leves pris d’adrenaline
Et te dechaine comme piqué d’une épine
Tu hurles avec cet Homme fou
Tu balances ta tete a t’en rompre le cou…

Quelle violence douce a tes oreilles
Que cette fureur musicale en eveil
Qui t’emporte et t’ennivre dans sa folie
Tu ne fais plus qu’un avec elle cette nuit…
Tu te sens bien, en Vie…

(pəti mɔmɑ̃ də dətɑ̃tə paʁ ʁapɔʁ oz- otʁə- poəmə lɔl)

əkutə sεtə myzikə tɔnitʁɥɑ̃tə
sa məlɔdi əlεktʁizɑ̃tə
ki fəʁa εklate tɔ̃ kœʁ ɑ̃ miljaʁ dεkla,
kɔmə œ̃ miʁwaʁ sə bʁizə avεk fʁaka.

lε vjɔlɔ̃ ʒue ɑ̃n- aʁpəʒə
la ɡitaʁə fε tʁɑ̃ble tɔ̃ sjəʒə,
akʁoʃə twa bjɛ̃ kaʁ sə swaʁ
la batəʁi fəʁa εksploze ta ʃɑ̃bʁə dεspwaʁ.

lə ʃɑ̃tœʁ sə dəʃεnə
il yʁlə sa ʒwa e tɑ̃ʃεnə
puʁ la nɥi u la vi
a sə sɔ̃ si libʁə e a sε kʁi.

ty tə ləvə pʁi dadʁənalinə
e tə dəʃεnə kɔmə pike dynə epinə
ty yʁləz- avεk sεt ɔmə fu
ty balɑ̃sə ta tətə a tɑ̃ ʁɔ̃pʁə lə ku…

kεllə vjɔlɑ̃sə dusə a tεz- ɔʁεjə
kə sεtə fyʁœʁ myzikalə ɑ̃n- əvεj
ki tɑ̃pɔʁtə e tεnivʁə dɑ̃ sa fɔli
ty nə fε plys kœ̃n- avεk εllə sεtə nɥi…
ty tə sɑ̃s bjɛ̃, ɑ̃ vi…