Poeme : Mon Univers

Douce obscuréscence qui s’empare de moi
De ses bras agiles mais fermes
Et m’emmenne loin de moi
Mais surtout loin de toi.

Elle est mon cocoon doré
Ma cage adorée
Son emprise est sans égal
Ni appel.

Aussi protectrice qu’une mère
Aussi destructrice qu’une passion
Combat inlassable pour ne pas
La laisser gagner de terrain

Et revenir vers toi
Mon tendre amour,
Toi qui ne peut m’atteindre
Au fond de mon abyme.

dusə ɔpskyʁesɑ̃sə ki sɑ̃paʁə də mwa
də sε bʁaz- aʒilə mε fεʁmə
e mamεnə lwɛ̃ də mwa
mε syʁtu lwɛ̃ də twa.

εllə ε mɔ̃ kɔkun dɔʁe
ma kaʒə adɔʁe
sɔ̃n- ɑ̃pʁizə ε sɑ̃z- eɡal
ni apεl.

osi pʁɔtεktʁisə kynə mεʁə
osi dεstʁyktʁisə kynə pasjɔ̃
kɔ̃ba ɛ̃lasablə puʁ nə pa
la lεse ɡaɲe də teʁɛ̃

e ʁəvəniʁ vεʁ twa
mɔ̃ tɑ̃dʁə amuʁ,
twa ki nə pø matɛ̃dʁə
o fɔ̃ də mɔ̃n- abimə.