Poeme : Belle De Novembre

Belle de novembre
À l’orée de l’hiver
Les feuilles tremblent
La sève prend la belle

Belle de novembre
Rêvant de lavande
De la rade toulonnaise
D’un uniforme « raide »

Belle de novembre
A eu de la chance
A su profiter de l’été
Bronzé ses jambes

Belle de novembre
S’apprête à hiberner
En attente de baisers
Sa robe sait tourner

bεllə də nɔvɑ̃bʁə
a lɔʁe də livεʁ
lε fœjə tʁɑ̃ble
la sεvə pʁɑ̃ la bεllə

bεllə də nɔvɑ̃bʁə
ʁεvɑ̃ də lavɑ̃də
də la ʁadə tulɔnεzə
dœ̃n- ynifɔʁmə « ʁεdə »

bεllə də nɔvɑ̃bʁə
a y də la ʃɑ̃sə
a sy pʁɔfite də lete
bʁɔ̃ze sε ʒɑ̃bə

bεllə də nɔvɑ̃bʁə
sapʁεtə a ibεʁne
ɑ̃n- atɑ̃tə də bεze
sa ʁɔbə sε tuʁne