Poeme : Au Nom De L’injustice

Que se passe-t-il dans les coulisses
Du cœur d’un homme et de ses caprices
Quand son âme emplie de vices
Met la femme au supplice !

Elle est traitée de séductrice
Voir même de sale manipulatrice…
Car l’homme mauvais dans sa malice
Fera d’elle la vraie manipulatrice.

Pourtant, il la met au supplice
La blessant jusqu’à sa matrice
Explorant tous ses orifices
Parfois de façon destructrice.

Elle n’est point dominatrice
Et subit violemment ce préjudice ;
Corps violé… Au secours Police !
On ne l’écoute pas… Injustice.

Son corps couvert de cicatrices ;
Violences… Beaucoup d’indices
Elle voudrait signer l’armistice,
Mais elle endure le mal jusqu’au calice.

La justice a bien des indices,
Mais, elle se tait cette justice…
L’instant n’est point propice
À accorder son âme protectrice.

Au nom de l’injustice
Victime de l’homme et de son vice
Elle se jettera du haut d’un précipice…
De meurtre, la justice est complice.

kə sə pasə til dɑ̃ lε kulisə
dy kœʁ dœ̃n- ɔmə e də sε kapʁisə
kɑ̃ sɔ̃n- amə ɑ̃pli də visə
mεt la famə o syplisə !

εllə ε tʁεte də sedyktʁisə
vwaʁ mεmə də salə manipylatʁisə…
kaʁ lɔmə movε dɑ̃ sa malisə
fəʁa dεllə la vʁε manipylatʁisə.

puʁtɑ̃, il la mεt o syplisə
la blesɑ̃ ʒyska sa matʁisə
εksplɔʁɑ̃ tus sεz- ɔʁifisə
paʁfwa də fasɔ̃ dεstʁyktʁisə.

εllə nε pwɛ̃ dɔminatʁisə
e sybi vjɔlamɑ̃ sə pʁeʒydisə,
kɔʁ vjɔle… o səkuʁ pɔlisə !
ɔ̃ nə lekutə pa… ɛ̃ʒystisə.

sɔ̃ kɔʁ kuvεʁ də sikatʁisə,
vjɔlɑ̃sə… boku dɛ̃disə
εllə vudʁε siɲe laʁmistisə,
mεz- εllə ɑ̃dyʁə lə mal ʒysko kalisə.

la ʒystisə a bjɛ̃ dεz- ɛ̃disə,
mε, εllə sə tε sεtə ʒystisə…
lɛ̃stɑ̃ nε pwɛ̃ pʁɔpisə
a akɔʁde sɔ̃n- amə pʁɔtεktʁisə.

o nɔ̃ də lɛ̃ʒystisə
viktimə də lɔmə e də sɔ̃ visə
εllə sə ʒεtəʁa dy-o dœ̃ pʁesipisə…
də məʁtʁə, la ʒystisə ε kɔ̃plisə.