Poeme : Eurydice

Oh tendre, douce, belle Eurydice
De mon Amour la sensuelle complice,
Toi que je baise des mes lèvres carmins
Toi qui attise mon feu pour tant de lendemains.

Muse de toutes mes Poésies, Cœur battant de mes envies,
Il suffit de frôler ta peau aussi douce qu’un champ de coquelicots,
D’humer tous tes parfums, de s’enivrer de ton musc à l’envie
Pour que sous ma plume agile, amoureuse viennent tous mes mots.

Oh Insatiable Maitresse, Amoureuse Eurydice,
De nos joutes lascives Partenaire Langoureuse,
Toi qui a su faire taire en moi le mot impudique
Faisant de nos jours des nuits encore plus licencieuses.

Oh mon ile de Robinson, Exotique Eurydice,
Je suis naufragé volontaire sur tes rivages fleuries,
Ta peau de sable chaud aux parfums de vanilles
Se décore de tatouages en bouquets fragiles.

Oh comme ta volupté mon indolente Eurydice
Est maitresse de mon chant, je suis ton complice,
Passionné, Cherchant dans ta jouissance le verbe
Qui donnera à mes vers la Suprême Surperbe.

ɔ tɑ̃dʁə, dusə, bεllə əʁidisə
də mɔ̃n- amuʁ la sɑ̃sɥεllə kɔ̃plisə,
twa kə ʒə bεzə dε mε lεvʁə- kaʁmɛ̃
twa ki atizə mɔ̃ fø puʁ tɑ̃ də lɑ̃dəmɛ̃.

myzə də tutə mε pɔezi, kœʁ batɑ̃ də mεz- ɑ̃vi,
il syfi də fʁole ta po osi dusə kœ̃ ʃɑ̃ də kɔkəliko,
dyme tus tε paʁfœ̃, də sɑ̃nivʁe də tɔ̃ mysk a lɑ̃vi
puʁ kə su ma plymə aʒilə, amuʁøzə vjεne tus mε mo.

ɔ ɛ̃sasjablə mεtʁεsə, amuʁøzə əʁidisə,
də no ʒutə lasivə paʁtənεʁə lɑ̃ɡuʁøzə,
twa ki a sy fεʁə tεʁə ɑ̃ mwa lə mo ɛ̃pydikə
fəzɑ̃ də no ʒuʁ dε nɥiz- ɑ̃kɔʁə plys lisɑ̃sjøzə.

ɔ mɔ̃n- ilə də ʁɔbɛ̃sɔ̃, εɡzɔtikə əʁidisə,
ʒə sɥi nofʁaʒe vɔlɔ̃tεʁə syʁ tε ʁivaʒə fləʁi,
ta po də sablə ʃo o paʁfœ̃ də vanijə
sə dekɔʁə də tatuaʒəz- ɑ̃ bukε fʁaʒilə.

ɔ kɔmə ta vɔlypte mɔ̃n- ɛ̃dɔlɑ̃tə əʁidisə
ε mεtʁεsə də mɔ̃ ʃɑ̃, ʒə sɥi tɔ̃ kɔ̃plisə,
pasjɔne, ʃεʁʃɑ̃ dɑ̃ ta ʒuisɑ̃sə lə vεʁbə
ki dɔnəʁa a mε vεʁ la sypʁεmə syʁpεʁbə.