Poeme : Lame De Sang

Extase que me procure cette lame
Lame qui a traversé ma chair,
Chair qui est recouverte de sang,
Sang qui coule le long de la baignoire.

Baignoire servant de parloir
Parloir envers la tristesse,
Tristesse traduite par cette blessure,
Blessure faite par ces larmes.

Larmes de sang coulant le long de ma peau,
Peau de sang et cicatrices,
Cicatrices qui a jamais seront présentent,
Présentent dans mon cœur et mon âme…

Plaisir que me procure cette lame
Lames qu’engendre les larmes
Larmes de haine et de peine
Peine faite de noirceur…

εkstazə kə mə pʁɔkyʁə sεtə lamə
lamə ki a tʁavεʁse ma ʃεʁ,
ʃεʁ ki ε ʁəkuvεʁtə də sɑ̃,
sɑ̃ ki kulə lə lɔ̃ də la bεɲwaʁə.

bεɲwaʁə sεʁvɑ̃ də paʁlwaʁ
paʁlwaʁ ɑ̃vεʁ la tʁistεsə,
tʁistεsə tʁadɥitə paʁ sεtə blesyʁə,
blesyʁə fεtə paʁ sε laʁmə.

laʁmə- də sɑ̃ kulɑ̃ lə lɔ̃ də ma po,
po də sɑ̃ e sikatʁisə,
sikatʁisə ki a ʒamε səʁɔ̃ pʁezɑ̃te,
pʁezɑ̃te dɑ̃ mɔ̃ kœʁ e mɔ̃n- amə…

plεziʁ kə mə pʁɔkyʁə sεtə lamə
lamə kɑ̃ʒɑ̃dʁə lε laʁmə
laʁmə- də-εnə e də pεnə
pεnə fεtə də nwaʁsœʁ…