Texte : La Dernière Cigarette

Je la regarde, ému.
elle m’ignore et me snobe,
puis, femme fatale et avide
se joue de ma faiblesse.

Elle me séduit soudain
je la saisis, l’embrasse
Eperdu, aveuglé,
petit chien derrière elle
collé à ses talons
sans volonté aucune
que celle de l’enlacer,
de la prendre en ma bouche
de m’imbiber de son souffle,
une dernière fois.

Enfin,
libre de son emprise,
je me lance sur elle
déchire son écrin
et écrase d’un coup
tout ce qu’elle symbolise.
Voilà !
dirais-je à ce moment,
et je la jetterais du haut de ma falaise
ou elle s’éclatera sur les rochers glacés
de mon cendrier vide.

ʒə la ʁəɡaʁdə, emy.
εllə miɲɔʁə e mə snɔbə,
pɥi, famə fatalə e avidə
sə ʒu də ma fεblεsə.

εllə mə sedɥi sudɛ̃
ʒə la sεzi, lɑ̃bʁasə
əpεʁdy, avøɡle,
pəti ʃjɛ̃ dəʁjεʁə εllə
kɔle a sε talɔ̃
sɑ̃ vɔlɔ̃te okynə
kə sεllə də lɑ̃lase,
də la pʁɑ̃dʁə ɑ̃ ma buʃə
də mɛ̃bibe də sɔ̃ suflə,
ynə dεʁnjεʁə fwa.

ɑ̃fɛ̃,
libʁə də sɔ̃n- ɑ̃pʁizə,
ʒə mə lɑ̃sə syʁ εllə
deʃiʁə sɔ̃n- ekʁɛ̃
e ekʁazə dœ̃ ku
tu sə kεllə sɛ̃bɔlizə.
vwala !
diʁε ʒə a sə mɔmɑ̃,
e ʒə la ʒεtəʁε dy-o də ma falεzə
u εllə seklatəʁa syʁ lε ʁoʃe ɡlase
də mɔ̃ sɑ̃dʁje vidə.