Poeme : Titre

Peine mortelle
Comme un flirt dans le vent se dévoilant
Une relation chagrine se déplore
Maintenant ce phantasme me dévore
Céleste flamme se rafraîchissant
Ce supplice va en détériorant
Ma chérie je te vise, tu t’endors
Devant toi, ton âme froide m’ignore
Tels le feraient les yeux d’un harfang
Ce matin, j’hume un effluve funeste
Comme l’infect arôme de la peste
La vie me pèse, je dois en finir
Me voilà maintenant presque néant
Je t’ai aimée tendrement, je dois m’enfuir
Mes veines coulent, je pars en filant

Auteur : Mathieu Pedneault

pεnə mɔʁtεllə
kɔmə œ̃ fliʁ dɑ̃ lə vɑ̃ sə devwalɑ̃
ynə ʁəlasjɔ̃ ʃaɡʁinə sə deplɔʁə
mɛ̃tənɑ̃ sə fɑ̃tasmə mə devɔʁə
selεstə flamə sə ʁafʁεʃisɑ̃
sə syplisə va ɑ̃ deteʁjɔʁɑ̃
ma ʃeʁi ʒə tə vizə, ty tɑ̃dɔʁ
dəvɑ̃ twa, tɔ̃n- amə fʁwadə miɲɔʁə
tεl lə fəʁε lεz- iø dœ̃-aʁfɑ̃ɡ
sə matɛ̃, ʒymə œ̃n- eflyvə fynεstə
kɔmə lɛ̃fεkt aʁomə də la pεstə
la vi mə pεzə, ʒə dwaz- ɑ̃ finiʁ
mə vwala mɛ̃tənɑ̃ pʁεskə neɑ̃
ʒə tε εme tɑ̃dʁəmɑ̃, ʒə dwa mɑ̃fɥiʁ
mε vεnə kule, ʒə paʁz- ɑ̃ filɑ̃

otœʁ : matjø pεdno