Poeme : Appel

Regard lavé des certitudes,
De tout vestige du serein,
Lave-moi donc des attitudes
De ces souhaits adultérins.
Ame lavée de toute haine,
De tout vestige de regret,
Joue tendrement la mise en scène
D’une vie lisse, sans secrets.
Image exacte en rectitude,
Aide-moi donc à abeausir
L’enchaînement des turpitudes
Formant ma vie à adoucir.

ʁəɡaʁ lave dε sεʁtitydə,
də tu vεstiʒə dy səʁɛ̃,
lavə mwa dɔ̃k dεz- atitydə
də sε suεz- adylteʁɛ̃.
amə lave də tutə-εnə,
də tu vεstiʒə də ʁəɡʁε,
ʒu tɑ̃dʁəmɑ̃ la mizə ɑ̃ sεnə
dynə vi lisə, sɑ̃ sεkʁε.
imaʒə εɡzaktə ɑ̃ ʁεktitydə,
εdə mwa dɔ̃k a aboziʁ
lɑ̃ʃεnəmɑ̃ dε tyʁpitydə
fɔʁmɑ̃ ma vi a adusiʁ.