Poeme : Gravée Dans Ma Mémoire

Un nouveau jour encore se lève
A travers mes paupières je vois la lumière
Les rayons du soleil couleur de la sève
Viennent éclairer mes albums en poussières

La nostalgie inonde mes yeux de larmes
J’en attrape un, j’ouvre les pages
Et je vis ce visage, que dit-je, ce mirage
Caché sous la poussière de cette photo sans âge

Tous les souvenirs en moi remontent
De ce bonheur perdu qu’il faut que j’affronte
Ce sourire et ces yeux doux à jamais figés
Même couverts de poussière, je ne peux t’oublier…

Ton visage s’efface sous la froideur de mes larmes
L’encre de tes yeux s’imprègne sur mes doigts
Il ne me reste que ma mémoire,
Pour me rappelé ce mirage, ce miracle, ton regard

œ̃ nuvo ʒuʁ ɑ̃kɔʁə sə lεvə
a tʁavεʁ mε popjεʁə ʒə vwa la lymjεʁə
lε ʁεjɔ̃ dy sɔlεj kulœʁ də la sεvə
vjεne eklεʁe mεz- albɔmz- ɑ̃ pusjεʁə

la nɔstalʒi inɔ̃də mεz- iø də laʁmə
ʒɑ̃n- atʁapə œ̃, ʒuvʁə lε paʒə
e ʒə vis sə vizaʒə, kə di ʒə, sə miʁaʒə
kaʃe su la pusjεʁə də sεtə fɔto sɑ̃z- aʒə

tus lε suvəniʁz- ɑ̃ mwa ʁəmɔ̃te
də sə bɔnœʁ pεʁdy kil fo kə ʒafʁɔ̃tə
sə suʁiʁə e sεz- iø duz- a ʒamε fiʒe
mεmə kuvεʁ də pusjεʁə, ʒə nə pø tublje…

tɔ̃ vizaʒə sefasə su la fʁwadœʁ də mε laʁmə
lɑ̃kʁə də tεz- iø sɛ̃pʁεɲə syʁ mε dwa
il nə mə ʁεstə kə ma memwaʁə,
puʁ mə ʁapəle sə miʁaʒə, sə miʁaklə, tɔ̃ ʁəɡaʁ