Poeme : Une Plume

Une plume c’est tres joli
Une plume peut servir a écrire
Une plume nous fait pensé
A cette douce colombe que tous le monde aime

La colombe a plein de plume
Que nous ne devons pas touché
Car elles sont vraiment trop belle

Douce colombe tes plumes sont si radieuse
Que personne ne dois y touche
Sous peine d’être malheureux toute ca vie

Heureusement ils nous restent les plumes
Des autres oiseaux
Qui en perdent parfois
Pour que nous les ramassions
Et que nous ecrivions de si joli poeme

De si joli poeme qui nous font rêvé
A tant de chose
Que on rêve beaucoup

Plume laisse moi ecrire ce que mon cœur pense
Meme si parfois c’est inventé
Ces quand meme tres joli

Douce colombe repart heureuse
En voyant tous ces poemes
Qui nous font rêvé
Et qui nous procure tant de bonheur

ynə plymə sε tʁə- ʒɔli
ynə plymə pø sεʁviʁ a ekʁiʁə
ynə plymə nu fε pɑ̃se
a sεtə dusə kɔlɔ̃bə kə tus lə mɔ̃də εmə

la kɔlɔ̃bə a plɛ̃ də plymə
kə nu nə dəvɔ̃ pa tuʃe
kaʁ εllə sɔ̃ vʁεmɑ̃ tʁo bεllə

dusə kɔlɔ̃bə tε plymə sɔ̃ si ʁadjøzə
kə pεʁsɔnə nə dwaz- i tuʃə
su pεnə dεtʁə maləʁø tutə ka vi

œʁøzəmɑ̃ il nu ʁεste lε plymə
dεz- otʁəz- wazo
ki ɑ̃ pεʁde paʁfwa
puʁ kə nu lε ʁamasjɔ̃
e kə nuz- εkʁivjɔ̃ də si ʒɔli poəmə

də si ʒɔli poəmə ki nu fɔ̃ ʁεve
a tɑ̃ də ʃozə
kə ɔ̃ ʁεvə boku

plymə lεsə mwa εkʁiʁə sə kə mɔ̃ kœʁ pɑ̃sə
məmə si paʁfwa sεt- ɛ̃vɑ̃te
sε kɑ̃ məmə tʁə- ʒɔli

dusə kɔlɔ̃bə ʁəpaʁ œʁøzə
ɑ̃ vwajɑ̃ tus sε poəmə
ki nu fɔ̃ ʁεve
e ki nu pʁɔkyʁə tɑ̃ də bɔnœʁ