Poeme : Le Troupeau

Sirènes hurlantes dans la nuit
Troupeau de vaches ébaudies
Les yeux goguenards
L’allure famélique
Delirium tremens : des rêves en transe
Chemin pierreux
Cahin-caha, la marche
Le souffle des bêtes
Fétide et rauque
Je franchis le ravin
L’espace derrière moi, le vide en face
Gorge sèche
Trémulation du sol
Le parfum entêtant du mimosas
Les mains jaunies par la terre généreuse
L’étable se dessine
Je rejoins le troupeau.
La nuit m’avale.

siʁεnəz- yʁlɑ̃tə dɑ̃ la nɥi
tʁupo də vaʃəz- ebodi
lεz- iø ɡɔɡənaʁd
lalyʁə famelikə
dəliʁjɔm tʁəmɛ̃ : dε ʁεvəz- ɑ̃ tʁɑ̃zə
ʃəmɛ̃ pjeʁø
kaɛ̃ kaa, la maʁʃə
lə suflə dε bεtə
fetidə e ʁokə
ʒə fʁɑ̃ʃi lə ʁavɛ̃
lεspasə dəʁjεʁə mwa, lə vidə ɑ̃ fasə
ɡɔʁʒə sεʃə
tʁemylasjɔ̃ dy sɔl
lə paʁfœ̃ ɑ̃tεtɑ̃ dy mimoza
lε mɛ̃ ʒoni paʁ la teʁə ʒeneʁøzə
letablə sə desinə
ʒə ʁəʒwɛ̃ lə tʁupo.
la nɥi mavalə.