Poeme : Respire

Inspire

Petit bout de femme
Qui n’a que trop vecu
Ces moments de larmes
Dont elle ne veut plus

Expire

Laisse moi inhaler ta peine
Vient dans mes bras et pleure
Sens donc les battements de mes veines
Qui s’ harmonisent avec ton cœur

Inspire

Impregne toi de mon odeur
Je te couvre des mes vetements
N’ai plus de craintes ni de peurs
Car nous nous sommes trouvés à présents

Expire

Souffle donc tes mots sur mes levres
Assure toi de mon regard
Pour que ton ame echappe a cette fievre
Et sache qu’il n’est pas trop tard

Respire

ɛ̃spiʁə

pəti bu də famə
ki na kə tʁo vəky
sε mɔmɑ̃ də laʁmə
dɔ̃ εllə nə vø plys

εkspiʁə

lεsə mwa inale ta pεnə
vjɛ̃ dɑ̃ mε bʁaz- e plœʁə
sɑ̃s dɔ̃k lε batəmɑ̃ də mε vεnə
ki saʁmɔnize avεk tɔ̃ kœʁ

ɛ̃spiʁə

ɛ̃pʁεɲə twa də mɔ̃n- ɔdœʁ
ʒə tə kuvʁə dε mε vətəmɑ̃
nε plys də kʁɛ̃tə ni də pœʁ
kaʁ nu nu sɔmə tʁuvez- a pʁezɑ̃

εkspiʁə

suflə dɔ̃k tε mo syʁ mε ləvʁə
asyʁə twa də mɔ̃ ʁəɡaʁ
puʁ kə tɔ̃n- amə εʃapə a sεtə fjεvʁə
e saʃə kil nε pa tʁo taʁ

ʁεspiʁə