Poeme : Peau D’ane

Rue sombre éclairé au néon
Trottoires glok
Les talons frappe le goudron
Au feu rouge un mec clacxone
Elle en mar de cet air qui passe
Repasse
La condamne
Blaisse son ame
Princesse le jour
Esclave la nuit
L’enfer en manteau gris arrive
Le paraplui
Pour elle l’histoire tourne
Tel un train fantome
La portiere qui se referme
Pitié ne la laisse
Pas croire que les fées se foute d’elle
Comme jackie chan elle fait
Elle meme ses cascades
Belle au bois dormant pour son fils
Peau d’ane à cause de ce vice
C’est pas grave
Elle n’en veut à personne
Et si sont heure sonne
La partira comme elle est venue
Aussi simple que cela fut…

ʁy sɔ̃bʁə eklεʁe o neɔ̃
tʁɔtwaʁə ɡlɔk
lε talɔ̃ fʁapə lə ɡudʁɔ̃
o fø ʁuʒə œ̃ mεk klakksɔnə
εllə ɑ̃ maʁ də sεt εʁ ki pasə
ʁəpasə
la kɔ̃damnə
blεsə sɔ̃n- amə
pʁɛ̃sεsə lə ʒuʁ
εsklavə la nɥi
lɑ̃fe ɑ̃ mɑ̃to ɡʁiz- aʁivə
lə paʁaplɥi
puʁ εllə listwaʁə tuʁnə
tεl œ̃ tʁɛ̃ fɑ̃tɔmə
la pɔʁtjəʁə ki sə ʁəfεʁmə
pitje nə la lεsə
pa kʁwaʁə kə lε fe sə futə dεllə
kɔmə ʒaki ʃɑ̃ εllə fε
εllə məmə sε kaskadə
bεllə o bwa dɔʁmɑ̃ puʁ sɔ̃ fis
po danə a kozə də sə visə
sε pa ɡʁavə
εllə nɑ̃ vø a pεʁsɔnə
e si sɔ̃ œʁ sɔnə
la paʁtiʁa kɔmə εllə ε vənɥ
osi sɛ̃plə kə səla fy…