Poeme : Bout De Rêve

Je m’isole
Je m’immole
Pour cacher mes blessures
On se croit à l’abri dans des armures
Et tout éclate
A coups de battes

Juste un bout de rêve
En guise de trêve
Y croire encore
Jusqu’à l’aurore
Se réveiller
Et encore pleurer

Sous la brise
Le reste se brise
Il ne reste rien
Qu’une grande faim
De vengeance
Pour quitter l’errance

Juste un bout de rêve
En guise de trêve
Y croire encore
Jusqu’à l’aurore
Se réveiller
Et encore pleurer

Les proses que je pose
Ne sont pas toujours roses
Mais chacun sa vie
Chacun son récit
Chacun son histoire
Sa façon d’y croire

Juste un bout de rêve
En guise de trêve
Y croire encore
Jusqu’à l’aurore
Se réveiller
Et encore pleurer

ʒə mizɔlə
ʒə mimɔlə
puʁ kaʃe mε blesyʁə
ɔ̃ sə kʁwa a labʁi dɑ̃ dεz- aʁmyʁə
e tut- eklatə
a ku də batə

ʒystə œ̃ bu də ʁεvə
ɑ̃ ɡizə də tʁεvə
i kʁwaʁə ɑ̃kɔʁə
ʒyska loʁɔʁə
sə ʁevεje
e ɑ̃kɔʁə pləʁe

su la bʁizə
lə ʁεstə sə bʁizə
il nə ʁεstə ʁjɛ̃
kynə ɡʁɑ̃də fɛ̃
də vɑ̃ʒɑ̃sə
puʁ kite leʁɑ̃sə

ʒystə œ̃ bu də ʁεvə
ɑ̃ ɡizə də tʁεvə
i kʁwaʁə ɑ̃kɔʁə
ʒyska loʁɔʁə
sə ʁevεje
e ɑ̃kɔʁə pləʁe

lε pʁozə kə ʒə pozə
nə sɔ̃ pa tuʒuʁ ʁozə
mε ʃakœ̃ sa vi
ʃakœ̃ sɔ̃ ʁesi
ʃakœ̃ sɔ̃n- istwaʁə
sa fasɔ̃ di kʁwaʁə

ʒystə œ̃ bu də ʁεvə
ɑ̃ ɡizə də tʁεvə
i kʁwaʁə ɑ̃kɔʁə
ʒyska loʁɔʁə
sə ʁevεje
e ɑ̃kɔʁə pləʁe