Poeme : L’inspiration

Tel une ombre tu passe
Un frôlement, un frisson
Et une envie fugace
D’écrire ce qu’on a dans le fond

Une complainte qui résonne
Un chant de bohême
Une maline sainte
Des poèmes nous fredonne

Traîtresse pleine de compassion
Ménagère de la confusion
Quelque fois les mots coulent si fier
Et d’autre jour l’encre reste prisonnière

L’inspiration d’humeur changeante
N’est qu’une bref passante.

tεl ynə ɔ̃bʁə ty pasə
œ̃ fʁoləmɑ̃, œ̃ fʁisɔ̃
e ynə ɑ̃vi fyɡasə
dekʁiʁə sə kɔ̃n- a dɑ̃ lə fɔ̃

ynə kɔ̃plɛ̃tə ki ʁezɔnə
œ̃ ʃɑ̃ də bɔεmə
ynə malinə sɛ̃tə
dε pɔεmə nu fʁədɔnə

tʁεtʁεsə plεnə də kɔ̃pasjɔ̃
menaʒεʁə də la kɔ̃fyzjɔ̃
kεlkə fwa lε mo kule si fje
e dotʁə ʒuʁ lɑ̃kʁə ʁεstə pʁizɔnjεʁə

lɛ̃spiʁasjɔ̃ dymœʁ ʃɑ̃ʒɑ̃tə
nε kynə bʁεf pasɑ̃tə.