Poeme : Ame En Detresse

Sans bruit, dans un souffle de vie,
Le cœur serré, elle s’est enfuie,
Sans bruit, quand fut tombée la nuit,
Le sang figé, elle est partie.

’ Mais ’ Ecoutez le Sos
D’une âme en détresse.

Elle rêvait d’un coin de Paradis,
Ou seul les anges franchissent,
Cette porte entre mort et soucis,
Ce monde ou nos cœurs fleurissent.

’ Mais ’ Ecoutez le Sos
D’une âme en détresse.

Bercé par ses larmes rouges,
Elle voyagea dans la nuit brune,
Sans nul arbitre ni juge,
Seule, sous la lumière de lune.

’ Mais ’ Ecoutez le Sos
D’une âme en détresse.

Ce refrain résonne dans la nuit,
Comme venue de l’au-delà,
La détresse d’une âme qui cri,
Sa douleur, fondue chocolat.

’ Et ’ Ecoutez ce Sos
D’une âme en détresse.

’ Et’ Ecoutez ce Sos
D’une âme en détresse
C’est l’appel à l’aide,
D’une âme sans ailes…

sɑ̃ bʁɥi, dɑ̃z- œ̃ suflə də vi,
lə kœʁ seʁe, εllə sεt- ɑ̃fɥi,
sɑ̃ bʁɥi, kɑ̃ fy tɔ̃be la nɥi,
lə sɑ̃ fiʒe, εllə ε paʁti.

mεsəkute lə sos
dynə amə ɑ̃ detʁεsə.

εllə ʁεvε dœ̃ kwɛ̃ də paʁadi,
u səl lεz- ɑ̃ʒə fʁɑ̃ʃise,
sεtə pɔʁtə ɑ̃tʁə mɔʁ e susi,
sə mɔ̃də u no kœʁ fləʁise.

mεsəkute lə sos
dynə amə ɑ̃ detʁεsə.

bεʁse paʁ sε laʁmə- ʁuʒə,
εllə vwajaʒa dɑ̃ la nɥi bʁynə,
sɑ̃ nyl aʁbitʁə ni ʒyʒə,
sələ, su la lymjεʁə də lynə.

mεsəkute lə sos
dynə amə ɑ̃ detʁεsə.

sə ʁəfʁɛ̃ ʁezɔnə dɑ̃ la nɥi,
kɔmə vənɥ də lo dəla,
la detʁεsə dynə amə ki kʁi,
sa dulœʁ, fɔ̃dɥ ʃɔkɔla.

ətəkute sə sos
dynə amə ɑ̃ detʁεsə.

ətəkute sə sos
dynə amə ɑ̃ detʁεsə
sε lapεl a lεdə,
dynə amə sɑ̃z- εlə…