Poeme : Elle-Même

Elle-même

La nuit, elle-même,
Non, je ne rêve pas,
Je la devine, dans mon sommeil,
Elle-même, le chuchote tout bas.

Le matin, elle-même,
Me glisse, du fond des draps,
Qu’avec moi, c’est pas pareil,
Que tout est parfait, jusque-là.

Elle le dit, elle-même,
Mais ne l’entend pas,
Du pareil au même,
Je ne crois pas.

Le temps passe, elle-même,
Le remarque, mais tout va,
De travers, elle s’émerveille,
Elle-même, ne s’en aperçoit pas.

Dans les soirées, elle-même,
Me perd, me quitte des doigts,
Depuis, la lune et moi, on veille,
Mais elle-même, ne m’aime pas.

Elle le dit, elle-même,
Mais ne l’entend pas,
Du pareil au même,
Je ne crois pas.

Elle le disait, elle-même,
Mais je n’entendais pas,
Du pareil au même,
Je ne crois pas…

Lirycs
Funckycyril@club-internet. fr

εllə mεmə

la nɥi, εllə mεmə,
nɔ̃, ʒə nə ʁεvə pa,
ʒə la dəvinə, dɑ̃ mɔ̃ sɔmεj,
εllə mεmə, lə ʃyʃɔtə tu ba.

lə matɛ̃, εllə mεmə,
mə ɡlisə, dy fɔ̃ dε dʁa,
kavεk mwa, sε pa paʁεj,
kə tut- ε paʁfε, ʒyskə la.

εllə lə di, εllə mεmə,
mε nə lɑ̃tɑ̃ pa,
dy paʁεj o mεmə,
ʒə nə kʁwa pa.

lə tɑ̃ pasə, εllə mεmə,
lə ʁəmaʁkə, mε tu va,
də tʁavεʁ, εllə semεʁvεjə,
εllə mεmə, nə sɑ̃n- apεʁswa pa.

dɑ̃ lε swaʁe, εllə mεmə,
mə pεʁ, mə kitə dε dwa,
dəpɥi, la lynə e mwa, ɔ̃ vεjə,
mεz- εllə mεmə, nə mεmə pa.

εllə lə di, εllə mεmə,
mε nə lɑ̃tɑ̃ pa,
dy paʁεj o mεmə,
ʒə nə kʁwa pa.

εllə lə dizε, εllə mεmə,
mε ʒə nɑ̃tɑ̃dε pa,
dy paʁεj o mεmə,
ʒə nə kʁwa pa…

liʁik
fœ̃kisiʁil at klyb ɛ̃tεʁnεt. εf εʁ