Poeme : Un Manque

Tu me mank é g besoin de toi
Je sen un vide autour de moi
É ce vide c toi
Toi tu voi ke cet fille prè de toi

Moi g besoin de sentir t main
Memporté ds ton univer ki est si loin de moi
Je te voi tjs
Tu hante mé pensé

Malgré lé gen ki ns sépare
Je rev ke tu me caresse
Ac ta po douce
Mes lèvre ne veulent k’éffleuré les tiene

Toi contr moi c’est le bonheur ke jaten de toi
Mé tu ne voi rien
Tu es aveugl é moi jpleur
Seul ds mon coin
Kavec com souvenir de toi
Le baiser kon a échangé

Depui ce tps là
Du sable a coulé
Lé zamour ont passé
On sest oublié
Le tps kon sest aimé est tro vite passé

Ta présence prè de toi
Me mank otan ke jtaime

ty mə mɑ̃k e ʒe bəzwɛ̃ də twa
ʒə sεn œ̃ vidə otuʁ də mwa
e sə vidə se twa
twa ty vwa kə sεt fijə pʁε də twa

mwa ʒe bəzwɛ̃ də sɑ̃tiʁ te mɛ̃
mɑ̃pɔʁte de εs tɔ̃n- ynive ki ε si lwɛ̃ də mwa
ʒə tə vwa te ʒi εs
ty-ɑ̃tə me pɑ̃se

malɡʁe le ʒεn ki εn εs sepaʁə
ʒə ʁεv kə ty mə kaʁεsə
ak ta po dusə
mε lεvʁə nə vəle kefləʁe lε tjənə

twa kɔ̃tʁ mwa sε lə bɔnœʁ kə ʒatɛ̃ də twa
me ty nə vwa ʁjɛ̃
ty ε avøɡl e mwa ʒplœʁ
səl de εs mɔ̃ kwɛ̃
kavεk kɔm suvəniʁ də twa
lə bεze kɔ̃ a eʃɑ̃ʒe

dəpɥi sə te pe εs la
dy sablə a kule
le zamuʁ ɔ̃ pase
ɔ̃ sεst ublje
lə te pe εs kɔ̃ sεst εme ε tʁo vitə pase

ta pʁezɑ̃sə pʁε də twa
mə mɑ̃k ɔtɑ̃ kə ʒtεmə