Poeme : Phœnix

Le soleil décline
Ton visage s’efface
Empire en ruine
Le silence s’amasse
Étoiles brillante
Âme errante
Ruisseau de larmes
Dépôt des armes
Joie et tristesse
Face d’une même pièce
Trou noir
Cœur en cendre
Regard devenue miroir
Vais je renaître de mes cendres ?

lə sɔlεj deklinə
tɔ̃ vizaʒə sefasə
ɑ̃piʁə ɑ̃ ʁɥinə
lə silɑ̃sə samasə
etwalə bʁijɑ̃tə
amə eʁɑ̃tə
ʁɥiso də laʁmə
depo dεz- aʁmə
ʒwa e tʁistεsə
fasə dynə mεmə pjεsə
tʁu nwaʁ
kœʁ ɑ̃ sɑ̃dʁə
ʁəɡaʁ dəvənɥ miʁwaʁ
vε ʒə ʁənεtʁə də mε sɑ̃dʁə ?