Poeme : Tu N’ais Plus La ! ! : (

La solitude me pèse
J’ai perdu le sens se ma vie
Cette musique insipide me rend triste
Et puis une curieuse sensation d’ennuie
Et de lassitude m’envahis.
J’écoute discretement les paroles de cette chanson
Qui, curieusement me donne une impréssion
De liberté éprouvé.

Je me rappele encore le regard fixé sur moi,
Sous le soleil de juin,
Étais d’étonnement expresif.
Si facilement, on pouvoir voir ces sentiments
A travers de quelque larmes.
Si doucement, tu goutais a mes levres
Tel un homme ayan perdu son ame.
Tranblant dans mes bras
Les yeux remplis d’eau
Tu cherchais tes mots
Puis tu na su que dire je taime

Je marche tranquilment
Sur se sable mouillé
J’attend patienment,
Que tu reviennes me retrouvé
Mes verbes ne sont plus present
Puisque maintenant tu n’ais plus la
Tu avais besoin de changement
Évidament, je ne le voulais pas…
Pleuré ton absence. .
Désiré ta presence. .

la sɔlitydə mə pεzə
ʒε pεʁdy lə sɑ̃s sə ma vi
sεtə myzikə ɛ̃sipidə mə ʁɑ̃ tʁistə
e pɥiz- ynə kyʁjøzə sɑ̃sasjɔ̃ dɑ̃nɥi
e də lasitydə mɑ̃vai.
ʒekutə diskʁətəmɑ̃ lε paʁɔlə də sεtə ʃɑ̃sɔ̃
ki, kyʁjøzəmɑ̃ mə dɔnə ynə ɛ̃pʁesjɔ̃
də libεʁte epʁuve.

ʒə mə ʁapələ ɑ̃kɔʁə lə ʁəɡaʁ fikse syʁ mwa,
su lə sɔlεj də ʒɥɛ̃,
etε detɔnəmɑ̃ εkspʁəzif.
si fasiləmɑ̃, ɔ̃ puvwaʁ vwaʁ sε sɑ̃timɑ̃
a tʁavεʁ də kεlkə laʁmə.
si dusəmɑ̃, ty ɡutεz- a mε ləvʁə
tεl œ̃n- ɔmə εjɑ̃ pεʁdy sɔ̃n- amə.
tʁɑ̃blɑ̃ dɑ̃ mε bʁa
lεz- iø ʁɑ̃pli do
ty ʃεʁʃε tε mo
pɥi ty na sy kə diʁə ʒə tεmə

ʒə maʁʃə tʁɑ̃kilme
syʁ sə sablə muje
ʒatɑ̃ pasjɑ̃me,
kə ty ʁəvjεnə mə ʁətʁuve
mε vεʁbə- nə sɔ̃ plys pʁəze
pɥiskə mɛ̃tənɑ̃ ty nεs plys la
ty avε bəzwɛ̃ də ʃɑ̃ʒəmɑ̃
evidame, ʒə nə lə vulε pa…
pləʁe tɔ̃n- absɑ̃sə.
deziʁe ta pʁəzɑ̃sə.