Poeme : J’avance

Je balance entre l’ obscure et la joie
Propos blessant, beaucoup de larmes,
Beacoup trop de tristesse enfouie en moi…
Et mon incapacité de vivre me desarme,
Maintes fois je mapproche du gouffre,
Je menfonce dans les tenebres, la solitude le froid,
Ma vision devient trouble, je souffre,
Du sang coule lententement, je vis encore,
J’avance, je me souviens, jai peur,
Je sens la mort…
Je vois le vide qui s’étend devant moi…
J’avance, je tremble, je pleure…
Plus qu un pas,
J’avance, je tombe, je meurs…

ʒə balɑ̃sə ɑ̃tʁə lɔpskyʁə e la ʒwa
pʁɔpo blesɑ̃, boku də laʁmə,
bəaku tʁo də tʁistεsə ɑ̃fui ɑ̃ mwa…
e mɔ̃n- ɛ̃kapasite də vivʁə mə dəzaʁmə,
mɛ̃tə fwa ʒə mapʁoʃə dy ɡufʁə,
ʒə mɑ̃fɔ̃sə dɑ̃ lε tənεbʁə, la sɔlitydə lə fʁwa,
ma vizjɔ̃ dəvjɛ̃ tʁublə, ʒə sufʁə,
dy sɑ̃ kulə lɑ̃tɑ̃təmɑ̃, ʒə vis ɑ̃kɔʁə,
ʒavɑ̃sə, ʒə mə suvjɛ̃, ʒε pœʁ,
ʒə sɑ̃s la mɔʁ…
ʒə vwa lə vidə ki setɑ̃ dəvɑ̃ mwa…
ʒavɑ̃sə, ʒə tʁɑ̃blə, ʒə plœʁə…
plys k œ̃ pa,
ʒavɑ̃sə, ʒə tɔ̃bə, ʒə mœʁ…