Poeme : 127020 - Sans Titre

Si tu me le demandais, je te donnerais la terre
Mais je garderais pour moi la mer.
Et t’acheterais une poignée de sable
Si tu me le demandais, je te donnerais la glaxie
Mais garderais pour moi le soleil qui grandit.
Et t’acheterais 18 étoiles
Si tu me le demandais, je te donnerais le ciel
Mais je garderais les couleurs bleu pale et foncé
Et t’acheterais un petit nuage gris

Je ferais un île déserte
De se que je garderais
Ou je pourrai disparaitre
Et ou jamais on ne me retrouveras

si ty mə lə dəmɑ̃dε, ʒə tə dɔnəʁε la teʁə
mε ʒə ɡaʁdəʁε puʁ mwa la mεʁ.
e taʃətəʁεz- ynə pwaɲe də sablə
si ty mə lə dəmɑ̃dε, ʒə tə dɔnəʁε la ɡlaksi
mε ɡaʁdəʁε puʁ mwa lə sɔlεj ki ɡʁɑ̃di.
e taʃətəʁε diz- ɥit etwalə
si ty mə lə dəmɑ̃dε, ʒə tə dɔnəʁε lə sjεl
mε ʒə ɡaʁdəʁε lε kulœʁ blø palə e fɔ̃se
e taʃətəʁεz- œ̃ pəti nɥaʒə ɡʁi

ʒə fəʁεz- œ̃n- ilə dezεʁtə
də sə kə ʒə ɡaʁdəʁε
u ʒə puʁʁε dispaʁεtʁə
e u ʒamεz- ɔ̃ nə mə ʁətʁuvəʁa