Poeme : Un Geste Difficille

Les mots sont inutiles et pourtant
J’aimerai pouvoir te dire, te retenir,
Infliger une telle peine, aucun avenir
Nos chemins sont tracés à nos dépens
Cette souffrance, je la subis comme toi
Ton courage m’émeut à chaque instant
Tu as la faculté de me laisser sans voix
Perdue je le suis, inévitablement.

Insuffle-moi cette force qui me manque tant
Ce geste, je l’ai imaginé de nombreuses fois
Pardonne-moi, je t’aime infiniment
Je dois malheureusement respecter ton choix.
Ce sourire de soulagement, je ne l’oublierai jamais
Libéré, ton visage serein restera gravé
Repose en paix mon tendre amour.

lε mo sɔ̃t- inytiləz- e puʁtɑ̃
ʒεməʁε puvwaʁ tə diʁə, tə ʁətəniʁ,
ɛ̃fliʒe ynə tεllə pεnə, okœ̃ avəniʁ
no ʃəmɛ̃ sɔ̃ tʁasez- a no depɛ̃
sεtə sufʁɑ̃sə, ʒə la sybi kɔmə twa
tɔ̃ kuʁaʒə memø a ʃakə ɛ̃stɑ̃
ty a la fakylte də mə lεse sɑ̃ vwa
pεʁdɥ ʒə lə sɥi, inevitabləmɑ̃.

ɛ̃syflə mwa sεtə fɔʁsə ki mə mɑ̃kə tɑ̃
sə ʒεstə, ʒə lε imaʒine də nɔ̃bʁøzə fwa
paʁdɔnə mwa, ʒə tεmə ɛ̃finime
ʒə dwa maləʁøzəmɑ̃ ʁεspεkte tɔ̃ ʃwa.
sə suʁiʁə də sulaʒəmɑ̃, ʒə nə lubljəʁε ʒamε
libeʁe, tɔ̃ vizaʒə səʁɛ̃ ʁεstəʁa ɡʁave
ʁəpozə ɑ̃ pε mɔ̃ tɑ̃dʁə amuʁ.