Poeme : La Nuit Qui Me Hante

J’ai peur la nuit,
Je n’arrive pas a m’endormir,
Car je voit des choses horribles,
Des choses que je voit,
Seulement quand je ferme les yeux.
Je voit des cadavres,
Souvent c’est moi qui est pendue,
Pendue a la clinche de ma porte.
Pourquoi tant de choses me hante ?
C’est a cause de ca que je me mutile.
Je suis reveillé toute seule a quatre heure du matin,
Je pleure en me fesant du mal
Et en repensant a tout le malheur
Le malheur que peut contenir ma petite vie.
Elle en a marre de nos souffrances,
J’aimerai tant l’aider en arretant ce carnage.
Mais je n’y arrive pas !
J’ai promi a trois de mes amis d’arreter,
Et j’aimerais tant garder ma promesse.
Je la garderai pour vous : Guismo, Debby et Nico.

ʒε pœʁ la nɥi,
ʒə naʁivə pa a mɑ̃dɔʁmiʁ,
kaʁ ʒə vwa dε ʃozəz- ɔʁiblə,
dε ʃozə kə ʒə vwa,
sələmɑ̃ kɑ̃ ʒə fεʁmə lεz- iø.
ʒə vwa dε kadavʁə,
suvɑ̃ sε mwa ki ε pɑ̃dɥ,
pɑ̃dɥ a la klɛ̃ʃə də ma pɔʁtə.
puʁkwa tɑ̃ də ʃozə mə-ɑ̃tə ?
sεt- a kozə də ka kə ʒə mə mytilə.
ʒə sɥi ʁəvεje tutə sələ a katʁə œʁ dy matɛ̃,
ʒə plœʁə ɑ̃ mə fəzɑ̃ dy mal
e ɑ̃ ʁəpɑ̃sɑ̃ a tu lə malœʁ
lə malœʁ kə pø kɔ̃təniʁ ma pətitə vi.
εllə ɑ̃n- a maʁə də no sufʁɑ̃sə,
ʒεməʁε tɑ̃ lεde ɑ̃n- aʁətɑ̃ sə kaʁnaʒə.
mε ʒə ni aʁivə pa !
ʒε pʁɔmi a tʁwa də mεz- ami daʁəte,
e ʒεməʁε tɑ̃ ɡaʁde ma pʁɔmεsə.
ʒə la ɡaʁdəʁε puʁ vu : ɡismo, dεbi e niko.