Poeme : Frustation D’un Soir De Première

Je bois la sève de tes seins
Qui s’écoule jusqu’à tes reins.
Que cet élixir de plaisir,
Me donne droit de les saisir.

Je salive de tout mon sexe,
Ce que je cache de complexe.
En cet élan de passion folle,
J’entends mon cœur qui s’affole.

Mon souffle court se mêle au sien.
À cause de lui, je me retiens.
Sa frustration vient de jaillir.
J’y sens déjà ce cœur vieillir.

Je refoule en moi cette crainte,
De vouloir me cracher sa plainte.
Que ma gêne lui en déplaise,
Je n’en serai jamais à l’aise.

Toi ! L’infâme flamme du vice,
Pour qui je meurs d’un sacrifice.
Malgré cette nuit de première,
Que celle-ci ; en sois la dernière.

ʒə bwa la sεvə də tε sɛ̃
ki sekulə ʒyska tε ʁɛ̃.
kə sεt eliksiʁ də plεziʁ,
mə dɔnə dʁwa də lε sεziʁ.

ʒə salivə də tu mɔ̃ sεksə,
sə kə ʒə kaʃə də kɔ̃plεksə.
ɑ̃ sεt elɑ̃ də pasjɔ̃ fɔlə,
ʒɑ̃tɑ̃ mɔ̃ kœʁ ki safɔlə.

mɔ̃ suflə kuʁ sə mεlə o sjɛ̃.
a kozə də lɥi, ʒə mə ʁətjɛ̃.
sa fʁystʁasjɔ̃ vjɛ̃ də ʒajiʁ.
ʒi sɑ̃s deʒa sə kœʁ vjεjiʁ.

ʒə ʁəfulə ɑ̃ mwa sεtə kʁɛ̃tə,
də vulwaʁ mə kʁaʃe sa plɛ̃tə.
kə ma ʒεnə lɥi ɑ̃ deplεzə,
ʒə nɑ̃ səʁε ʒamεz- a lεzə.

twa ! lɛ̃famə flamə dy visə,
puʁ ki ʒə mœʁ dœ̃ sakʁifisə.
malɡʁe sεtə nɥi də pʁəmjεʁə,
kə sεllə si, ɑ̃ swa la dεʁnjεʁə.